Dużym zaskoczeniem dla dzieci i wiernych było pojawienie się św. Mikołaja na zakończenie Mszy św. o godz. 9.00. Nie zapomniał o dzieciach naszej parafii.
Zwyczajem tego dnia jest wręczanie drobnych prezentów na cześć świętego
biskupa, który zasłynął z pomocy jakiej udzielał potrzebującym. Również nasze grzeczne i pobożne dzieciaki otrzymały upominki.
W Słowie Boga otrzymałem wielki dar. Bóg codziennie mówi do mnie,
odkrywa prawdę o moim życiu, wychowuje mnie. To bezcenny dar. Słuchanie
Słowa Bożego sprawia, że staję się uczniem. W dzisiejszych czasach jesteśmy świadkami nowej wiosny w Kościele: w tak
wielu miejscach zapala się entuzjazm do czytania Biblii i pragnienie poznawania jej.
W tekstach Ewangelii nie znajdujemy wiele z dogmatów, które później
ustanowił Kościół. Czy zostały one przez niego wymyślone i dodane? Kościół mocno wierzy, że w Piśmie świętym zawarta jest cała prawda objawiona, czyli "cała wiara"
potrzebna do zbawienia, to jednak (nie przypadkowo, ale po długich
namysłach) nie przestaje tych prawd "uściślać", "formułować", czyli
ujmować w dogmaty.
Jak się czujesz? Być może myślisz już o czekających cię świątecznych
porządkach, długich kolejkach w supermarketach, a może znowu walczysz z
przeziębieniem. Najlepsze, co możesz zrobić, to zacząć praktykować
postawę wdzięczności serca.
Sumienie, będąc „głosem Bożym w nas”, wskazuje nam Bożą wolę.
Zatem zawsze powinno ono być zharmonizowane z Jego wolą wyrażoną w
przykazaniach właściwie odczytanych i uporządkowanych. 
W Kościele Adwent tajemniczo łączy z sobą przeszłość, teraźniejszość i
przyszłość. Nic dziwnego, skoro wiąże się on z obecnością nieskończonego
Boga w czasie.
Czy wiara naprawdę kształtuje moje życie, przemienia je i podtrzymuje?
Od osobistej odpowiedzi na to pytanie zależy mój życiowy Adwent, czyli
przygotowanie na ostateczne spotkanie z Bogiem.
Ewagriusz z Pontu twierdzi, że aby poznać Boga, trzeba także poznać
samego siebie. Zarówno on, jak i inni Ojcowie Pustyni zalecają w życiu
duchowym poznanie siebie jako swoistego rodzaju konieczność.
Można by napisać historię chrześcijaństwa jako historię pragnienia
modlitwy nieustannej. Pisał o niej św. Paweł do Tesaloniczan zalecając
po prostu: "Módlcie się nieustannie" (1 Tes 5,17). U św. Łukasza czytamy
podobną zachętą skierowaną do nas przez samego Jezusa (Łk 18,1).
Komuniści od początku swoich rządów w Polsce zwalczali wiedzę o
wydarzeniach, które zaliczali do kategorii „cudów”. Już w latach
stalinowskich były one dokładnie obserwowane i kontrolowane. Władze
komunistyczne represjonowały osoby, które rozpowszechniały wiadomości o
cudownych obrazach, świętych miejscach, prywatnych objawieniach czy
medycznie niewyjaśnionych uzdrowieniach.